Juno

Juno

sobota, 10 listopada 2012

We wrześniu sprawiłam sobie cudny porcelanowy prezent w postaci kubka z serii Pepe & Friends z manufaktury Thomas.

Pepe ale nie jeans

Dzięki nieocenionej Marlenie nie musiałam wtedy kupować 6 sztuk takich samych kubków, co proponował mi polski przedstawiciel Rosenthala, a co byłoby dość durnym sposobem na bankructwo ;) Znam lepsze!

Ponownie dzięki Marlenie i ponownie bez trzęsienia ziemi w domowym budżecie mogę się cieszyć nowym porcelanowym i wymarzonym nabytkiem. Czyli tym moim naj naj z kubków z serii Pepe & Friends - JUNO.

Na ten kubek najbardziej ostrzyłam sobie zęby z całej kolekcji.

Tu przypominam Wam o aukcjach Marleny. Nie wahajcie się składać indywidualnych zamówień!

Asortyment się powiększył, coraz więcej perełek i unikatów, a Marlena sama jeździ po te wszystkie kruche piękności, sama je wybiera i sama szuka dla Was tego, czego pragniecie!

Ja Juno zamówiłam i mam :)))

piękna, markowa porcelana Marlenki!

Jakoś nie składało się ostatnio, żeby zrobić Juno porządną, radosną sesję zdjęciową, ale z okazji upieczenia pierwszego w swoim życiu ciacha z dynią musiałam w końcu to zrobić.

Przepis na ciasto dyniowe jest proooościutki!

Robicie kruche ciasto czyli zagniatacie:

2 szklanki mąki ze 

szczyptą soli, 

ćwiercią szklanki cukru, 

trzema żółtkami (zostawcie sobie białka!), 

2/3 kostki zimnego posiekanego masła i 

3 kopiastymi łyżkami kwaśnej śmietany. 

Zagniatać trza hop siup, bo inaczej się zrobi jakaś dziwnie tłusta paciaja. Ciasto zawijacie w folię i ląduje na co najmniej godzinę w lodówce. Następnie wałkujecie je, przekładacie do formy na tartę i dociskacie, wygładzacie, dociągacie, no po prostu ma wszystko ładnie i równo przylegać.

Ciasto pieczecie 15-18 minut w 180 stopniach, uprzednio je ponakłuwawszy widelcem i obciążywszy np. suchą fasolą na papierze do pieczenia. Ja wczoraj zapomniałam o obciążeniu i wyszło gites! Ciasto sobie stygnie i kruszeje, a Wy zabieracie się za masę, czyli...

Pieczecie co najmniej 

pół kilograma dyni w kawałkach

w 180 stopniach, do miękkości, zazwyczaj ok. 30 minut.

Przestygniętą dynię miksujecie na mus. Dodajecie do niego 

pół szklanki cukru demerara, 

dwa jajka i 

1-2 białka, które zostały po robieniu ciasta, 

3 łyżki śmietany, 

łyżeczkę lub więcej imbiru w proszku i 

opcjonalnie inne przyprawy typu goździki, cynamon, kardamon. 

Ja zrobiłam wersję jedynie z imbirem.

Masę wylałam na ostygnięty spód i całość zapiekłam przez 45 minut w 180 stopniach.

I tyle :)

Podałam to z ubitą śmietaną i kwaśnymi owocami czerwonymi.

Ciasto ma bardzo specyficzny smak. Kto nie lubi dyni, niech nawet fartuszka nie zakłada, żeby się zabrać za ten wypiek.
Ja, choć dynię uwielbiam, mam mieszane uczucia...
Ale zjem wszystko! ;D

No to zapraszam na sesję zdjęciową, w której udział wzięli:

kubek JUNO - Thomas

talerzyk ASTER- La Mediterranea

ściereczka ÅGOT - Ikea

imbryk RETRO - Sagaform

łyżeczka i widelec do ciast 31 - Hefra

książka PARIS VERSUS NEW YORK Vahrama Muratyana - Penguin Books

tarta dyniowa

Słodkiego miłego weekendu życzy

Wasza fu ;D