Półka pierdółka i zaproszenie

Półka pierdółka i zaproszenie

piątek, 11 października 2013

W imieniu swoim i Bazylii, a raczej jej ogona (Bombel nie zechciał się sfotografować na kanapie na razie, takoż M., takoż ogonek żadnego z nich) zapraszam Was jutro na wpis narożnikowy.
Obiecuję, że będzie w nim coś więcej, niż 15 cm kwadratowych naszego salonu ;D

Nie wiem, jak młoda to robi, ale nawet zaproszenie artykułuje w formie pytającej ;)

A tymczasem, borem obcasem, pokazuję nadstołową półkę-pierdółkę na moje "takie tamy".
Kompozycja takich tamów nie jest ostateczna i nie należy się do niej modlić ;D
Imbryk i kubki z pewnością zejdą w dół, bo mają być po prostu pod ręką i wędrować swobodnie na stół.
Boskie deseczki od Al z Czarów z Drewna wciąż dziewicze... Może jestem nienormalna, za krótko byłam w wojsku, ale tak je jakoś polubiłam, że szkoda mi ich używać do krojenia kaszanki ;DDD
Kochany, słodki Bulik - nie mylić z Ogórkiem - czyli retro volkswagen (miniatura) to moje oczko w głowie. Dostałam go od Ani i... Ania, tęsknię, gdzie Ty się podziewasz???
Obok Bulika stoi bieszczadzki gwizdek-gołąbek czy tam kogucik (za cholerę nie wygląda ani na jedno ani na drugie, to chyba makolągwa) ;D

Jak to, pokazywać półkę nad stołem bez samego stołu?
No stół, jak stół, drewniany, ma trąbę i często woła jeść :P Nie ma przy nim krzeseł, nie ma zdjęć i basta! Nie dam się przekupić niczym poniżej randki z Cillianem Murphym ;D
Pewnie nikt nie chce tego stołu zobaczyć, ale lubię sobie wyobrażać, że na jego zdjęcia czeka z zapartym tchem cała Polska, a w "Faktach" już przygotowują o nim materiał ;D
Bosze, taka stara, a taka głupia...