Przypomienie: WZOROWY konkurs
piątek, 30 marca 2012
Dziś na szybko, kilka słów i muszę znikać...
Przypominam o konkursie, do wtorku czekam na Wasze zdjęcia.
Kilka nowych szczegółów tu:
Kto pisał nasze twarze?
czwartek, 29 marca 2012
Cytat z "Pana Cogito obserwującego w lustrze swoją twarz" Zbigniewa Herberta przybłąkał się do mnie natychmiast, gdy tylko zaczęłam oglądać pewne zdjęcia autorstwa Magnusa Anesunda (soderbergagentur.com).
Zaraz się wyjaśni, dlaczego.
Uwielbiam zdjęcia tych wnętrz. Są tak dopieszczone, żywe i zapraszające, że w zasadzie mogłabym spakować kilka rzeczy i od razu się tam przenieść.
Ale oko fotografa to jedno, natomiast umiejętność urządzenia się w zgodzie ze swoimi upodobaniami, zainteresowaniami, wygodnie i sensownie, a przede wszystkim tak, że zapiera dech, to drugie.
I tu mamy do czynienia z tymi oboma rodzajami kunsztów.
Bez zbędnych słów, zapraszam. Obejrzyjcie, dajcie się uwieść poetyce tych zdjęć i wnętrz.
I może przyjdzie Wam do głowy napisać Waszym domom nowe twarze? Wasze twarze? :)))
Już widzę, jak Asia i Jej Rodzinna Manufaktura (sentymentyiprezenty.blogspot.com) biorą się do roboty i po kilku dniach pokazują nam swoje druciano-portretowe dzieła! ;)
Już widzę, jak Asia i Jej Rodzinna Manufaktura (sentymentyiprezenty.blogspot.com) biorą się do roboty i po kilku dniach pokazują nam swoje druciano-portretowe dzieła! ;)
Wszystkie zdjęcia z: soderbergagentur.com/magnus-anesund
Byczek Fernando
wtorek, 27 marca 2012
Fernando Volken Togni.
Dostałam wspaniały cynk jakiś czas temu po wpisie o Marii Dahlgren:
Na fb przemiła Czytelniczka, Małgosia, przesłała mi link do prac Fernanda i wsiąkłam :)
Inne korzenie, inne strony świata, a faktycznie sporo ich łączy.
A dlaczego od razu Byczek? Nie za proste to skojarzenie? TO NIE JA!!! TO ON! <pokazuje palcem> ;D
No sami powiedzcie, czy nie?
Togni ma 28 lat, jest Brazylijczykiem i ma nieograniczoną wręcz wyobraźnię. Co do techniki, to chyba nic jej zarzucić nie można, ale wolę się nie wypowiadać, bo nie jestem ekspertem.
Wiem tylko, że jego szalone prace i pomysły przemawiają do mnie bardzo optymistycznie i sprawiają, że znowu czuję się, jakbym otrzymała zaproszenie do podróży.
Faktycznie wiele jest punktów stycznych w projektach Togniego i Dahlgren i bardzo słusznie Małgosia połączyła tych dwóch twórców ze sobą.
Żywa, soczysta kolorystyka, pełne wykorzystanie przestrzeni, proste formy, jak piktogramy właściwie, połączone w jedną opowieść.
Oboje szukają takich obrazów, które zrozumie każdy. Dlatego czuję się komfortowo, przeglądając ich portfolia.
Popatrzcie na dokonania pana Fernando, a jeśli macie ochotę na zabawę, porównajcie je z osiągnięciami pani Marii.
Queen With Minions, fernandovt.com
24 Hours In Washington, fernandovt.com
24 Hours In Sao Paulo, fernandovt.com
I Love I Hate, fernandovt.com
Plakat Cut & Paste, facebook.com
Havaianas, fernandovt.com
iPhones, facebook.com
Mini Cooper, fernandovt.com
Yyyyyy, potrzebuję ogromnej, ogromnej skarbonki, bo ten Mini jest boski! ;D
I pojadę nim gdzie? O, tu!
24 Hours In Barcelona, fernandovt.com
Miłej zabawy życzę :)))
Źródła: fernandovt.com, facebook.com/nandovt
Zjeżdżalnia z galerią
piątek, 23 marca 2012
Maggie Kempinska - to nazwisko brzmi swojsko, prawda?
To duńska artystka kochająca kolaże i kolory, której dom chcę Wam dziś pokazać.
Dom, którego bryła skojarzyła mi się w pierwszej chwili ze zjeżdżalnio-kawiarnią czekającą na zagubionych narciarzy na połoninie. Wiem, dziwne to skojarzenie.
Dom wygląda tak:
Ale mnie bardziej interesuje jego wnętrze. A to dlatego, ponieważ zamieszkująca go rodzina postanowiła potraktować swoją przestrzeń życiową jak galerię prac Maggie. Na szczęście wszyscy domownicy mają wspólnego ulubieńca, a jest nim kolor.
Trzeba przyznać, że wnętrze z ogromnymi panoramicznymi oknami wpuszczającymi mnóstwo światła i z białymi ścianami, spełnia swoją funkcję wystawową bardzo dobrze :)
Mąż Maggie śmieje się, że nie warto liczyć prac żony wiszących czy po prostu "przebywających" w ich domu. Z całą pewnością jest ich co najmniej 60!
W living roomie do wiszących nad kanapą grafik świetnie pasuje szara kanapa z kolorowymi poduchami. I ten widok z okna oraz naturalna-neutralna podłoga, oczywiście!
Z drugiej strony salon wygląda nieco inaczej, ponieważ, jak w każdym domu, gdzieś trzeba było ulokować rodzinne zdjęcia. A tych się, przyznacie, nie chowa. Wspaniale wyglądają biało czarne fotografie nad różowym fotelem "Slow Chair" (Ronan & Erwan Bouroullec dla Vitra). Uwaga, ten mebel tu króluje i nie każdy może na nim siedzieć ;)
Dodatkowo bezpośrednio pod galerią zdjęć stoi niewielka czerwono-bordowa sofa, na której gościnne występy zalicza sowa. Cudeńko to nazywa się "My beautiful backside" i zostało zaprojektowane dla Moroso przez projektantów z duetu Doshi Levien (doshilevien.com).
Widok z jadalni:
Parter domu został przez Maggie i Jespera przebudowany i w miejsce 5 niewielkich pomieszczeń, powstało jedno wielkie i przestronne.
W jadalni stół otoczony tapicerowanymi krzesłami "Gubi". Na stole misy, a nad nimi lampa, wszystko ze sklepu raun.com.
Rzut oka na parter z I piętra. Obrazy to oczywiście prace Maggie.
Zobaczcie, jak cudnie wpada do domu światło!
W kuchni rodzina spotyka się podczas codziennych posiłków. Towarzyszą im w nich ich własne podobizny utrwalone obiektywem.
Zbieranina stołków Mater i La Palma nieco rozwesela i dokoloryzowuje to wnętrze, a pod ścianą widzę coś, co lubię i o czym napiszę w poniedziałek: stołek BEKVÄM Ikea.
Kuchnia bez górnej zabudowy, bez otwartych półek czy przeszklonych szafek pozwala na utrzymanie maksymalnego porządku i robi się bardzo przestrzenna.
W takich warunkach można wspaniale wyeksponować swoje zbiory szkła, porcelany i innych znalezisk np. z pchlich targów (Maggie jest ich kolejną wielbicielką).
Trzecie kuchenne zdjęcie lubię najbardziej :)))
Zmierzamy na piętro pod "obstrzałem" prac Maggie...
.. i zaglądamy do prywatnych pomieszczeń.
Sypialnia rodziców i pokój dzieci, choć oddzielone od siebie, to doskonale dopasowane kolorystycznie.
Ale u rodziców jest spokojnie i dostojnie (palisander, wysokie łoże), zaś u dzieci nieco retro i bałaganiarsko (w dobrym tego słowa znaczeniu).
W łazience z dużym oknem wspaniale wygląda czarna, błyszcząca mozaika. Palisander (szafka, parapet), zieleń przenikająca do środka z zewnątrz i kaktusy dodają temu wnętrzu nieco egzotycznego smaczku. Wszystko proste i szlachetne ;)
Wspaniałe, nieprzeładowane wnętrze. Na pewno spodoba się tym, którzy zbierają obrazy, grafiki, plakaty, zdjęcia. Tym, którzy nie lubią pustych ścian.
A mnie, choć zbieram raczej szkło i porcelanę, podoba się bardzo i kilka patentów Maggie wpisuję sobie do prywatnej skarbnicy inspiracji :)))
Źródło: boligmagasinet.dk
Weź to powieś!
czwartek, 22 marca 2012
Napisałam niedawno, w odniesieniu do pewnego zdjęcia tak: "Kiedy znalazłam mieszkanie Zuzanny od razu wpadły mi w oko dwie rzeczy, o których pomyślałam: O! O tym trzeba napisać więcej! Jedna z tych rzeczy na razie pozostanie moją słodką tajemnicą, ale drugą Wam dziś przedstawię."
I napisałam o drukowanych poduchowych zabawkach. Dziś o tej drugiej rzeczy i chyba już łatwo się domyślić, że chodzi o pewną ikonę designu, czyli wieszak HANG IT ALL zaprojektowany przez Eamesów w 1953 roku.
Czy postarzał się choć odrobinę? Nie. Czy zaczął być nieaktualny w odniesieniu do współczesnych wnętrz? Nie. Czy chcielibyście taki mieć? Ja bardzo :)
Bardzo nowoczesna forma, a jednocześnie retro szyk, cudownie dobrane kolory (są też wersje mono), zabawne kulki i można wieszać na nim wszystko - tylko nie tak, żeby zasłoniło sam wieszak, umówmy się ;)
Nie jest to rzecz bardzo droga, ale to w końcu tylko wieszak, prawda? ;)
Nie rozumiem absolutnie, dlaczego ludzie kupują jego jawne podróbki (tiaaaaa, "projekty inspirowane", uwielbiam ten eufemizm), skoro oryginalny można kupić za niewiele więcej, np. używany.
Nie mam tyle na wieszak, nie w tej chwili. To kupuję podróbkę? Nie. Zbieram, oszczędzam, czekam, tęsknię i marzę, ale jestem dzielna, bo chcę mieć TO, a nie TEGO cień!
Nie wstydzę się, że mnie nie stać, ale wstydzę się dawać zarabiać złodziejom. Nie, nie i jeszcze raz nie. Najwyżej nigdy nie będę tego mieć i na szczęście nie będzie to koniec świata.
Jak najbardziej rozumiem ideę inspirowania się czymś znanym, czymś, co nam się bardzo podoba. Ale inspiracja nie równa się powtórzeniu kropka w kropkę oryginalnego projektu.
Uhm, po takim manifeście pozostaje mi już tylko nacieszenie ócz zdjęciami wieszaka w pięknych aranżacjach ;)
zdjęcia: doorsixteen.com, stardustmoderndesign.com,
zdjęcia: minimum.de, flickr.com, greyanemone
zdjęcia: czerpnia.blogspot.com, houzz.com
zdjęcia: pinterest.com, edithanderegg.ch
zdjęcia: blog.rexkelly.com, pinterest.com, pinterest.com, pinterest.com
Jak dla mnie rzecz zdecydowanie za fajna, by jej "występowanie" ograniczyć tylko do przedpokoju :)
Wieszaczku, gdy już będziesz mój, zawiśniesz w salonie!
Jej Metaliczność Szafka
środa, 21 marca 2012
Mam następną świeżą porcję inspiracji wnętrzarskich z szafką Ikea PS. Wciąż nie mogę się nacieszyć tym niechcącym się skończyć cyklem, bo naprawdę lubię ten mebel :)
Jeśli to robi się nudne, to wspaniale odzwierciedla to, że jestem nudziarą i jak się na dodatek na coś uprę...
;D
Niedawno KasiaNaRozdrożach wyraziła zdziwienie, że większość zdjęć prezentuje białą szafkę na tle białych ścian. I o co w tym chodzi?
Nie obiecywałam jednak poprawy, wręcz przeciwnie: znowu znalazłam zdjęcia z takim zestawieniem.
I chyba dość dobrze udowadniają one, że biel bieli nierówna i białe na białym wcale nie musi zginąć.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
