Na tapecie u Odrapanego Nosa

Na tapecie u Odrapanego Nosa

czwartek, 21 lutego 2013

Moje nowe indiańskie imię to Odrapany Nos. 

Ratunkuuuuuuu! Żaden krem nie pomaga, gdy się setki razy dziennie wyciera nos.

Chyba miodem go zaraz posmaruję, bo próbowałam już nawet bardzo tłustego kremu do rąk na wazelinie i nic.

Mój nochal to kulfoniasta, zaczerwieniona masakra.

Znacie jakieś delikatne sposoby na to, by skóra przestała być jedną wielką suchą i szorstką tragedią, a stała się normalną nosową ;) skórą?

Helpunku!

Z domu jeszcze nie wyłażę, więc zrobiłam zakupy online. Vintage jest ok, ale chwała XXI wiekowi za to, że umożliwia kupno chleba przez internet ;)

No na serio, nie jestem księżniczką, co to sobie bułek sama nie kupi, ale sytuacja awaryjna...

Podczytuję po troszku, powoli trzecią część cudownego brulionu (tak sobie te książki nazywam, bruliony z podróży...) Moniki (Mimi) i Sebastiana, czyli "Czułym okiem".

I śni mi się chleb, czuję jego zapach, choć zapachów jeszcze za dobrze nie czuję.

Nie wytrzymałam i zamówiłam bochenek ślicznie wyglądającego na zdjęciu chleba na zakwasie.

Jutro dalsza część kuracji czosnkiem, tym razem bruschetta z pomidorami, bazylią, oliwą i czosnkiem :)

Ale marzy mi się własny wypiek, taki prawdziwy, z receptury Moniki. Mam wrażenie, że nie tylko Mimi kocha chleb, że on kocha Ją. Rośnie zdrowo, pięknie, widzę jego chrupkość, delikatność miąższu. Znowu jestem głodna :)

Mam mnóstwo pomysłów w trakcie zagłębiania się w przemyślenia i przepisy, no i obłędne zdjęcia, Moniki i Sebastiana. A że staram się niczego nie uronić, to - niczym pilnej uczennicy - w trakcie tej lektury zawsze towarzyszy mi mój ulubiony notes :)

Skończyłam czytać "Fałszywy trop" Henninga Mankella. Perypetie znerwicowanego Wallandera czytam zawsze z zapartym tchem. I chodzę wkurzona :)

Narracja jest nerwowa, chwilami wręcz szczekliwa, Wallanderowi zawsze coś nie pasuje, wiecznie coś go niepokoi, nie wierzy, że się uda schwytać przestępcę, ludzie go irytują, on sam jest kłębkiem kompleksów, lęków, nerwic prawie. Można oszaleć :)

Nie jest tak niegrzecznym typem, jak np. Harry Hole u Jo Nesbo, ale czasem mam wrażenie, że z Holem szybciej bym się dogadała.

Wallander bywa drętwy do bólu i to jest niesamowite, że jest jednocześnie tak fascynujący.

Zaczęłam czytać "Obfite piersi, pełne biodra" Mo Yana, zwanego przez znajomą Yo Manem ;)

Żarty na bok: męczę się okrutnie, bo dziwna to lektura. Ale się zawzięłam i basta. Chwilami czytam kilkanaście stron jak zaczarowana, widzę ten daleki świat, widzę siedem sióstr podczas połowu krewetek w rzece. Niestety zaraz widzę sceny tak okropne i czasami tak niezrozumiałe, że muszę wyłączać wyobraźnię. Niestety bądź stety Mo Yan pisze bardzo sugestywnie.

Nie napiszę na razie nic więcej, bo książki jeszcze nie skończyłam.

Trochę to by było głupie już ją recenzować :)

Mój kochany M. już dwa razy zaglądał do Empiku, żeby kupić mi drugi numer Kukbuka. Nie ma jeszcze, bu.

Za to kupił mi pierwszy numer polskiej edycji Harper's Bazaar.

Bardzo ładna gazetka :)

Niestety ważnej, ciekawej treści, tym bardziej o walorach literackich, jakoś za wiele tam nie ma. Wbrew szumnym zapowiedziom.

Interesujący wywiad z Amelie Nothomb, dające się przeczytać resume pracy twórczej Davida Bowie.

Plus zdjęcia, no ładne, ładne, nie powiem, reklamy (milion), maszynka taka do shoppingu trochę. Nie ma o czym gadać i na pewno nie zostanę stałą czytelniczką.

Nadal czekam na polskiego Vogue'a ;D

Zrobiłam też zakupy książkowe. Denerwują mnie te wszystkie promocje, bo nie umiem z nich nie skorzystać ;D

Zwłaszcza, jeśli akurat przecenione są książki z Wydawnictwa Czarne. No a znowu były... ;)

Poza ofertą tego wydawnictwa, załapała się tylko Camilla Lackberg. Wydawnictwo Czarna Owca zresztą ;D

Fabrykantka aniołków, Gdzieś dalej, gdzie indziej, Gulasz z Turula, Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy

Piknik fryzjerow, Tequila Oil, czyli jak się zgubić w Meksyku, Teresa, Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji

No i w końcu zrobiłam korale dla Miry :) Z okazji mojej pierwszej blogowej wymianki.

Musiały mi nieco łapki, osłabione grypą, mocy nabrać, żeby ugniatać to fimo. Fumelować znaczy :)

Teraz szukam zdjęcia, które Mira wkomponuje w cudny scrapbookowy kolaż. Na wymianę.

Słabo mi idzie to szukanie, bo chciałabym, żeby to było zdjęcie Bazylątka i co zaczynam oglądać jego fotki, to w ryk i po szukaniu...

:(

Ech...

Łepetyna boli, trza mi pod kocyk znowu.

I błagam o pomysł na odrapany nos :)))

Pucio! ;D

Wasza fu

*I*

V